De serie ‘familiefoto’s’ (bekijk ze hier allemaal) heeft Cornelia Vrolijk geschilderd op basis van een doos oude foto’s van haar ouders en grootouders. Ze schilderde deze foto’s na, zonder gezichten, met de gedachte dat wanneer er een persoon of portret op een schilderij staat, niemand zich ermee kan identificeren, omdat je kijkt naar andermans familie. Door het weglaten van de gezichten, hoopte ze dat het werk voor iedereen aansprekend zou kunnen zijn. Iedereen kent immers die oude doos foto’s van zijn (groot)ouders. Ook vond ze het belangrijk dat men zou kunnen zien dat een schilderij gaat over vorm, kleur en textuur, niet over de afgebeelde persoon.